KEYİF,KEYİF,KEYİF...

Kitap okumayı en çok sevdiğim zamanlardan biri kesinlikle yağmurlu bir gün. Ev sessizse, yağan yağmurun sesini duyabiliyorsan al eline bir fincan kahve,ört dizlerine battaniyeyi... Ohhh değmeyin keyfime. :) Ne zaman bu günkü gibi kitap keyfi yapsam dert ettiklerimi unutuyorum. Kafamın içindeki koşuşturmaca duruluyor. Enerji doluyorum resmen. Herşey yapılabilir gibi görünüyor. Dertler biter, sınavlar kazanılır, küsler barışır, sevgili unutulur... Belki de bu yüzden seviyorumdur romanları: oradaki hayattan çıkınca kendi hayatımın üzerindeki kontrolümün farkında olmamı sağladığı için.